Diary

<<<  รักพ่อกับแม่ที่สุดนะค่ะ  >>>

เหนือโลกหล้าหาใครเท่าพ่อแม่เรานี้

เหนือปฐพีที่ฉันพึงอาศัย

มหาสมุทรสุดแสน ณ แดนไตร

พ่อแม่ยิ่งใหญ่เหนือฟ้าพนาลี

แม้นอัปสรสวรรค์งามสุดแสน

แต่ก็แม้นน้อยกว่าพ่อแม่ฉันนี้

หรือทว่าป่ากว้างให้อากาศดี

แต่พ่อแม่นี้ให้ชีวีและเมตตา

ลูกดีได้พ่อแม่ดีใจกว่าทุกสิ่ง

ลูกเลวยิ่งพ่อแม่ไม่สุขทุกอุรา

ดีเหมือนพ่อแม่สักครึ่งหนึ่งพึงใจหนา

ลูกสัญญาเป็นคนดีมีวินัย

<<<  รักเพื่อนๆนะค่ะ  >>>

คอยเตือนยามเพื่อนพลั้ง คอยฟังยามเพื่อนขอ
คอยรอยามเพื่อนสาย คอยพายยามเพื่อนพัก
คอยทักยามเพื่อนทุกข์ คอยปลุกยามเพื่อนท้อ
คอยง้อยามเพื่อนงอน คอยสอนยามเพื่อนผิด
คอยสะกิดยามเพื่อนเผลอ คอยเจอยามเพื่อนหา
คอยลายามเพื่อนกลับ คอยปรับยามเพื่อนเปลี่ยน
คอยเรียนยามเพื่อนเที่ยว คอยเคี่ยวยามเพื่อนเล่น
คอยเย็นยามเพื่อนร้อน คอยหอนยามเพื่อนเห่า
คอยเฝ้ายามเพื่อนฟุบ คอยอุบยามเพื่อนปิด
คอยคิดยามเพื่อนถาม คอยปรามยามเพื่อนหลง
คอยปลงยามเพื่อนแกล้ง คอยแบ่งยามเพื่อนหมด
คอยอดยามเพื่อนทาน คอยคานยามเพื่อนล้ม
คอยชมยามเพื่อนชนะ คอยสละ ยามเพื่อนชอบ

<<<  ภาษารัก  >>>

เมื่อคนสองคนเริ่มรักกัน…

คำบรรยายรักนั้นเป็นฉันใด

“ห่วงใย” “แบ่งปัน” หรือ “ให้อภัย”

สิ่งที่ให้คนที่เรารักไปนั้นสร้างด้วยหัวใจ

หวังเพียงให้รักษาความรักไว้ให้ยาวนาน

เรายินยอมเดินตามนิยามรัก

และเชื่อมั่นในรักแม้เราอาจถูกหักหลัง

เพราะชีวิตนี้แสนสั้นไม่จีรัง

เราจึงไม่สิ้นหวังขอเพียงสักวันพบคนรักจริง